بعضی از سلام ها از همان ابتدا بوی خداحافظی می‌دهند .
بعضی سلام ها ظرفی خالی اند و بعضی پر

پر از وعده‌های به ظاهر شیرین و فریبنده اما در باطن بوی تعفن و فسادش آزارت می‌دهد. و خالی اند مانند ظرفی که ترک های بسیار داشته و تمام‌ محتوایش از میان ترک‌ها خارج شده است ، چرا که شخصیتی متزلزل و شکننده دارند و هیچ ثبات شخصیتی در پس آنها نیست .

گاها صدای بعضی سلام ها آنقدر بلند است که همه را بهت زده می‌کند نه به دلیل ابهتش ، بلکه بخاطر فرستنده اش
و گاهی آنقدر طول موج سلام ها کوتاه است که فقط شنونده های حلقه اول را شامل می‌شود .

گاهی سلام هایی طماع از پنجره وارد می‌شوند، آن هم به زور و حیله . بی آنکه چرایی و متعلق بودنش را بدانیم باید آنها را فقط به درب خروجی هدایت کرد و بس .

آری جواب انسانهای پاک سرشت و باشرف به این سلام ها فقط یه جمله است

سلام کردی شنیدیم و دیدیم ، یک موز   بردار و برو و دیگر خیال ماندن در جایی که متعلق به تو نیست را از سرت بیرون کن .

ما مهمان نوازیم ، اما میزبان مهمان ناخوانده ای که حرفمان را نمی فهمد نیستیم.

کسیکه رأی مان را کش میرود
از آب گل آلود فقر ماهی می‌گیرد
از ابتدای ورود به چشم خریدار وارد خانه آباء و اجدادی مان می‌شود

ما سلام دلال گونه ات را نادیده میگیریم تو هم از این خانه چشم پوشی کن
و به همان جایی برگرد که به آن تعلق داری.

  ما خود کدخدایی داریم‌ که بی سلام هم قبولش داریم.